Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Μια μέρα είδα τον ήλιο να βασιλεύει σαραντατρείς φορές!


(Κεφάλαιο έκτο)
Α! μικρέ πρίγκιπα, κατάλαβα έτσι λίγο-λίγο τη μικρή μελαγχολική σου ζωή. Για πολύν
καιρό δεν είχες άλλη διασκέδαση από το να χαίρεσαι τα υπέροχα χρώματα που σκόρπιζε
βασιλεύοντας ο ήλιος. Έμαθα τούτη την καινούρια λεπτομέρεια το πρωί της τέταρτης
μέρας όταν μου είπες:
- Πολύ μου αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα. Πάμε να δούμε ένα ηλιοβασίλεμα...
Μα πρέπει να περιμένουμε...
- Να περιμένουμε τι;
- Να περιμένουμε μέχρι να πέσει ο ήλιος. Στην αρχή φάνηκες να ξαφνιάζεσαι κι ύστερα
γέλασες με τον ίδιο σου τον εαυτό. Και μου είπες:
- Πάντα νομίζω πως είμαι στο σπίτι μου!
Πραγματικά, όταν είναι μεσημέρι στην Αμερική, στη Γαλλία, όλος ο κόσμος το ξέρει, ο
ήλιος βασιλεύει. Δεν θα χρειαζόταν παρά να μπορεί κανείς να πάει στη Γαλλία σ' ένα
λεπτό για να χαρεί το ηλιοβασίλεμα. Δυστυχώς, όμως, η Γαλλία είναι πάρα πολύ μακριά.
Πάνω στο μικρό σου πλανήτη, όμως, θα σου ήταν αρκετό να τραβήξεις την καρέκλα σου
μερικά βήματα πιο πέρα. Και τότε θα 'βλεπες το δειλινό κάθε φορά που θα το 'θελες...
- Μια μέρα είδα τον ήλιο να βασιλεύει σαραντατρείς φορές!
Και λίγο μετά, πρόσθεσε:
- Ξέρεις... όταν είναι κανείς έτσι λυπημένος, του αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα...
- Τη μέρα που τα είδες σαραντατρείς φορές ήσουνα, λοιπόν, τόσο πολύ λυπημένος;
Μα ο μικρός πρίγκιπας δεν απάντησε...

12 σχόλια:

  1. Αν σου αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα εξημερωσέ τα...
    Ετσι θα θα χρειάζεται να τα περιμένεις να έλθουν.
    Θα τα έχεις κοντά σου όποτε θέλεις... :)
    Kαλό ξημέρωμα να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλή ιδέα...! καλό απόγευμα πια... κοντεύει άλλο ένα ηλιοβασίλεμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ πάλι θα σε συμβούλευα να περιμένεις την καινούρια ανατολή του ήλιου... Είναι πιο γενναιόδωρη ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. όλα έχουν να κάνουν με την ηλικία και τις ενέργειες.
    μια δύση, μια ανατολή, κάπου κάπου ένα μεσουράνημα.
    όλα χρειάζονται.
    καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κάθε ανατολή και ένα "καλώς ήρθες", κάθε ηλιοβασίλεμα και ένα "αντίο". Θυμήσου.... "Με κάθε αντίο μαθαίνεις...."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. και πάντα μεταξύ δύσης και ανατολής, παρεμβάλλεται το σκληρό πηχτό σκοτάδι. Εκεί είναι που νοσταλγείς το ηλιοβασίλεμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου Μικρέ Πρίγκηπα!
    Η αλληγορία των μηνυμάτων σου είναι ονειρική αλλά σε κάποια σημεία και λίγο σκληρή όπως το "αντίο" του ηλιοβασιλέματος. Προτιμώ την ανατολή και τον θετικό συμβολισμό της παρά το ηλιοβασίλεμα και την ποιητικότητά του.

    Ωραίο μπλογκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γειά σου Βίκυ (Σου;) μου!! :-)
    και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
    Μπορεί να είναι σκληρά όπως λές σε κάποια σημεία τα νοήματα, αλλά είναι απλώς αναγκαίο κακό του ρεαλισμού της ζωής.
    Η ψυχή του μικρού πρίγκηπα όμως (που κρύβουμε όλοι μέσα μας) είναι που βλέπει και θέλει να βλέπει τα πράγματα με την αθώα και αισιόδοξη ματιά. είναι επιλογή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλημέρα φίλε μου!

    όμορφο το κλήμα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή