Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

και πάλι εσένα θ' αγαπώ...



Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε 

τὴν πίκρια τῆς ζωῆς. 

Ὅντας βυθίσει 
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ακλουθήσει, 
μὴν τοὺς κλαῖς, 
ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι 
Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε 
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση· 
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει, 
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε. 
Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται. 
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι, 
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται. 
Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι, 
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν: 
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.

("Λήθη" - Λ.Μαβίλλης)




2 σχόλια:

  1. οι πιο νεκροί είναι αυτοί που ζούνε τελικά

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. οι ζωντανοί είναι "ζωντανοί" γιατί έχουν τη δυνατότητα να πεθαίνουν, και οι "νεκροί" είναι νεκροί γιατί έχουν τη δυνατότητα να ζούνε... (;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή